Marzenia to dla nas droga do odcięcia się od dnia codziennego, rutyny. W czasie oddawania się w głąb marzeń mamy możliwość bycia kim chcemy i gdzie chcemy. Tak naprawdę marzenia nie oznaczają tylko myślenia o niebieskich migdałach, bo jeśli jesteśmy o czymś przekonani i robimy wszystko, by to się spełniło to nawet największe wytwory wyobraźni stają się rzeczywistością. Często okazuje się, że gdyby nie marzenia świat nie rozwijałby się w taki sposób, jak do tej pory. Chciał odkrywać nowe lądy i jednocześnie umiał innym zaszczepić taką samą ciekawość do podróżowania. Gdyby nie ta determinacja z jego strony to dziś rzeczywistość wyglądałaby zupełnie inaczej. Jednak w innych przypadkach marzenia mogą stać się przyczyn to pomyślcie o Dedalu i Ikarze. Ikar, syn Dedala, bardzo pragnął latać, lecz zapomniał o przestrogach ojca i za bardzo zbliżył się ku słońcu. To doprowadziło do jego śmierci. Marzenia nie są dozwolone lub zakazane dla jakiegoś wieku – każdy ma prawo marzyć i spełniać swoje wizje. Ania z Zielonego Wzgórza pragnęła w dzieciństwie, by miejsce gdzie mieszka zmienić w magiczny zakątek. Gdy już stała się dorosła nie zapomniała o tym, że istotne jest dążyć do czegoś bardziej, niż tak naprawdę się chce. To najlepsza droga do osiągnięcia celu. Nie ma takiej osoby, która by nie chciała więcej i lepiej, ponad to, co ma. Jeżeli nie skupimy się na realizacji swoich celów to pozostaje nam jedynie cieszenie się z obrazów, jakie towarzyszą marzeniom.

Motyw śmierci, wypracowanie na egzamin

Motyw śmierci był od zawsze obecny utworach literackich każdej epoki. Temat ten bardzo ciekawił kolejnych poetów ze względu na swą tajemniczość, wszak śmierć oznacza odejście z tego świata, a zarazem prowokuje kolejne pytanie: co dalej? Czy jest jakaś inna forma życia do której trafiamy? Przez kolejne wieki spotykaliśmy się z coraz innymi wyobrażeniami śmierci. Została ona spersonyfikowana. Należy pamiętać, iż dawniej szczególnie w czasach średniowiecznych ludzie na każdym roku spotykali się ze śmiercią, kolejne epidemie zabierały miliony ludzi. Z pewnością to pobudzało ludzką wyobraźnię do tworzenia kolejnych obrazów śmierci. Właśnie w średniowiecznej literaturze temat tez był głównym motywem poetów w swych dziełach. Najsłynniejszym utworem anonimowego autorstwa jest „Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią”. Śmierć jest pokazana jako odrażająca konieta, której ciało jest w stanie rozkładu. Brak jej niektórych części ciała- wargi i nosa. Przepsana jest biała chustą, zaś z oczu spływa jej krew. Najważniejszym atrybutem jest kosa, która trzyma w ręku. Śmierć jest potężna, może dotknąć każdego bez względu na wiek, wykształcenie, czy jakiekolwiek inne sprawy. Nie można jej przekupić, jest wobec wszystkich równa. W świecie średniowiecza, gdzie równość była pojeciem obcym, to właśnie śmierć była kojarzona ze sprawiedliwością, dla niej nie liczyć się status społeczny. Istniało także przekonanie, iż rodzaj śmierci jest uzależniony od tego jak człowieka postępował w zyciu. Dla dobrych ludzi odtstnie godziny miały być lekkie, tymczasem źli ludzie mieli konać w cierpieniu.

Popularne na maturze - motyw wojny

Wojna to niezwykle ciekawe wydarzenie pod aspektem języka polskiego. na jej temat uczniowie często piszą . Dlatego warto przyjrzeć się temu motywowi dokładniej.
Jak każdy wie II wojna światowa była najbardziej zbrodniczą w całej historii. Wywołała ogromne spustoszenie w większej części naszego kontynentu. Na jej temat powstało wiele książek upamiętniających tamte wydarzenia. W wielu z nich występuje motyw holokaustu, gdyż to właśnie Żydzi byli głównie wysyłani do obozów zagłady. „Rozmowy z katem” są fragmentami rozmów Kazmierza Moczarskiego ze Stroopem niemieckim zbrodniarzem wojennym. Autor miał duże wątpliwości czy SS-man mówił prawdę, dlatego też sprawdził prawdziwość jego zeznań. Jak się okazało Hitlerowiec nie kłamał. Jurgen Stroop urodził się w 1895 roku, wychował się w ubogiej rodzinie, w której wpojono mu wierność swemu narodowi. W czasie I wojny zostaje ranny, dzięki czemu powraca w rodzinne strony jako bohater. Po klęsce wojennej klęsce gorąco pragnął on odwetu. W 1932 roku zapisał się do NSDAP, następnie do SS. W czasie II wojny Stroop zostaje powołany do Polski w celu zlikwidowania getta warszawskiego. Po wykonaniu zadania oddelegowano go do Grecji, gdzie został aresztowany przez Amerykanów. Następnie oddali go w ręce Polaków i oskarżono o zbrodnie wojenne. Podczas procesu nie poczuwał się do odpowiedzialności, twierdząc, iż tylko wykonywał rozkazy. Został skazany na karę śmierci, którą wykonano w 1952 roku. Ważny jest psychologiczny aspekt utworu. Moczarski analizując rozwój zła stwierdza, iż wcale źli się nie rodzimy, lecz stajemy się tacy pod wpływem narzuconych nietolerancyjnych ideologii.