Motyw śmierci, wypracowanie na egzamin

Motyw śmierci był od zawsze obecny utworach literackich każdej epoki. Temat ten bardzo ciekawił kolejnych poetów ze względu na swą tajemniczość, wszak śmierć oznacza odejście z tego świata, a zarazem prowokuje kolejne pytanie: co dalej? Czy jest jakaś inna forma życia do której trafiamy? Przez kolejne wieki spotykaliśmy się z coraz innymi wyobrażeniami śmierci. Została ona spersonyfikowana. Należy pamiętać, iż dawniej szczególnie w czasach średniowiecznych ludzie na każdym roku spotykali się ze śmiercią, kolejne epidemie zabierały miliony ludzi. Z pewnością to pobudzało ludzką wyobraźnię do tworzenia kolejnych obrazów śmierci. Właśnie w średniowiecznej literaturze temat tez był głównym motywem poetów w swych dziełach. Najsłynniejszym utworem anonimowego autorstwa jest „Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią”. Śmierć jest pokazana jako odrażająca konieta, której ciało jest w stanie rozkładu. Brak jej niektórych części ciała- wargi i nosa. Przepsana jest biała chustą, zaś z oczu spływa jej krew. Najważniejszym atrybutem jest kosa, która trzyma w ręku. Śmierć jest potężna, może dotknąć każdego bez względu na wiek, wykształcenie, czy jakiekolwiek inne sprawy. Nie można jej przekupić, jest wobec wszystkich równa. W świecie średniowiecza, gdzie równość była pojeciem obcym, to właśnie śmierć była kojarzona ze sprawiedliwością, dla niej nie liczyć się status społeczny. Istniało także przekonanie, iż rodzaj śmierci jest uzależniony od tego jak człowieka postępował w zyciu. Dla dobrych ludzi odtstnie godziny miały być lekkie, tymczasem źli ludzie mieli konać w cierpieniu.